Een duik
in het avontuur
van de Inter-Bauges
In juli 2024 had ik het geluk om de wedstrijden van de Inter-Bauges bij te wonen om een verslag te maken voor Chambéry Montagnes. Deze dag, georganiseerd door Bauges tes Fêtes, heeft een indruk op me achtergelaten die mijn voorstellingsvermogen ver te boven ging.
Ik kende niemand. Ik was nog maar net in Le Châtelard aangekomen en had nog maar net een praatje gemaakt met een paar mensen toen ik werd weggeroepen als lid van een spelteam van de gemeente Saint-François-de-Sales. Ik ging dus op weg om de 6 evenementen van binnenuit mee te maken, in gelukkig gezelschap. Het begin van een groot avontuur!
Gedurende de hele middag streden 14 teams, elk afkomstig uit een dorp in het hart van de Bauges, in een warme en gezellige sfeer.
Op het programma stonden 6 onderdelen:
- Estafette spijkerslaan,
- De brancardrace,
- Reuzenskiwedstrijd voor 5 personen,
- Kruiwagenrace,
- Ronde laars rollen,
- touwtrekken.
Alles wat je nodig hebt voor een feestelijke en vrolijke wedstrijd, met een duidelijk agrarisch tintje. Ik laat het aan jou over om je het gelach, de goodwill en de gezelligheid voor te stellen…
Een medaille,
concerten en
herinneringen voor het leven
Na de uitdagingen ging de dag verder met de uitreiking van de trofee aan het winnende team: het team van Saint-François-de-Sales (dat de trofee volgend jaar opnieuw zal uitreiken), het team dat mij had verwelkomd en dat ik de hele middag had mogen volgen!
We waren zo gelukkig! Benoît, voorzitter van de vereniging Bauges tes Fêtes, overhandigde ons onze medailles. Ze waren allemaal gemaakt door zijn vader, Patrick. De houten medailles waren mooi, ontroerend en authentiek, net als de dag zelf! Vandaag heeft deze medaille zijn weg gevonden naar mijn huis. Ik hou van de energie die ik ervan krijg. Mooie herinneringen!
Rond etenstijd had onze kleine groep zich kunnen opsplitsen, maar er was die geweldige sfeer en de band die we hadden gesmeed. We deelden de traditionele matouille (tome des Bauges), maakten een WhatsApp-groep aan om onze “Forever”-herinneringen te delen 🙂 … Er volgden twee concerten: we zongen met 2 Pixies en Red Ballon… Ik beloof dat we elkaar volgend jaar weer zullen zien voor de 2e editie van de Inter-Bauges!
Het kleine extraatje
Ik stond versteld van het werk dat de vrijwilligers hebben verzet om dit evenement tot stand te brengen. Er is natuurlijk de organisatie, maar ik zal me ook de banken, de brancards, de kruiwagens, de trofee en de medailles herinneren. Allemaal gemaakt van hout… allemaal het resultaat van het ontroerende werk van Patrick, de vader van Benoît. Ik kan me alleen maar voorstellen hoeveel werk en avonden het heeft gekost om zo’n ontroerend resultaat te bereiken!
Hartelijk dank aan het team van Saint-François-de-Sales! Het onverwachte maakt het leven mooi!
Om je weekend in de Bauges te verlengen...
De houthakkerswedstrijd
Probeer je hand op
houthakkerswedstrijd
Het weekend daarop ging ik vol enthousiasme naar een ander dorpsfeest: de houthakkerswedstrijd in Les Aillons-Margériaz 1000 (Aillon-le-Jeune). Deze wedstrijd, georganiseerd door Aillons-Margériaz Événements, viert traditionele houtbewerkingsvaardigheden en trekt elk jaar een groot aantal enthousiastelingen.
In dezelfde geest van verwelkomen en delen begint de 34e editie van de wedstrijd met een evenement dat toegankelijk is voor het publiek: een passe-partout wedstrijd. Een passe-partout is een lange zaag met twee handvatten, één aan elk uiteinde. Dit evenement wordt gespeeld in paren. Je moet snel en behendig zijn om een boomstam met een diameter van 18 cm te zagen! De kinderen strijden tegen elkaar, gevolgd door gemengde teams van mannen en vrouwen.
Natuurlijk hebben mijn vriendin Randa en ik het ook geprobeerd! Als we eenmaal de juiste coördinatie en het juiste ritme hebben gevonden, worden we efficiënt. Maar toch, wat een test voor de armen! We stellen ons het werk voor van de houthakkers van vroeger, voor de komst van kettingzagen… We moedigen elkaar aan, we lachen terwijl we geconcentreerd en verbonden blijven (Het is mogelijk, ja!) … Soms lopen we vast… “Trekken! maar trekken! Eén knie tegen de grond, en ik bedenk hoe leuk we allebei moeten zijn, stadsmeisjes die we zijn!
We zijn als tweede geëindigd in de competitie, omdat we nog nooit een hoofdsleutel hebben aangeraakt! Nou ja, tweede van de twee vrouwenteams… oké! Maar toch de tweede plaats! Dat moet je onthouden!
We waren erg ontroerd door de cadeaus die we kregen… We hadden ze helemaal niet verwacht! Stel je voor dat twee kleine meisjes cadeautjes ontdekken!
Bewonder de kracht
en het feest van hout
Daarna streden teams van professionele houthakkers, mannen en vrouwen, tegen elkaar. Wat een kracht! Wat een precisie, wat een vaardigheid! De proeven bestonden uit het hakken van de boomstammen met een bijl langs de stam, horizontaal en daarna verticaal (voor de grote finale), op de aangegeven plekken. Je moet behendig, snel en in goede fysieke conditie zijn. Deze wedstrijd brengt de geschiedenis terug van de houtkap voor de komst van kettingzagen. Ik was onder de indruk van de fysieke vaardigheden van deze houthakkers, vooral van de vrouwen. Ik zie ze nog alles geven om die boomstammen neer te slaan… Boomstammen die steeds groter werden, tot wel 30 cm in diameter. Ik laveer tussen bewondering voor de precisie van hun bewegingen en angst dat ze zichzelf pijn doen… Toch lijkt alles zo vloeiend, hun bewegingen zouden net een dans kunnen zijn.zijn dag stond in het teken van hout: houthakken, houtsnijwerk, houten spellen en houten voorwerpen op de ontwerpersmarkt. Natuurlijk waren er ook andere ontwerpers en ambachtslieden, evenals eten en drinken, waaronder de beroemde matafans, een traditioneel Savoyaards gerecht met een rijke, zoete smaak dat “de honger bedwingt”!
Het kleine extraatje
Nogmaals, ik bewonder het werk van de vrijwilligers. Er is natuurlijk de grote dag en al het voorbereidende werk. Stel je de gigantische boomstammen voor (20 m lang) die in het bos van Morbié moesten worden gevonden: 11 identieke bomen qua hoogte, diameter en houtkwaliteit om de houthakkers een eerlijke kans te geven op de wedstrijd. Ik kan me het transport voorstellen en vervolgens het werk om ze op de plaats van de wedstrijd te rangschikken. Natuurlijk wordt al het hout dan gebruikt door de gemeente (en gelukkig is het allemaal al gekapt)!
Meer ervaringen om van te genieten…